Blog Antoniusza

Od pewnego czasu przychodzi do mego domku na wsi, pani Kasia by posprzątać. „Sprzątanie” jest słowem kluczem , który otwiera przed Panią Kasią przeróżne dziedziny pieleszy domowych człowieka samotnego , z lekka zdziczałego i dziwnego.

Pani Kasiu - potrzebuję czegoś więcej niźli tylko sprzątaczki, oczekuję od Pani inwencji twórczej, by to wszystko ogarnąć kobiecą ręką ,tchnąć życie w tą chałupę i przedmioty , dać ciepło kominka , wypełnić wazon kwiatami na stole, poczuć zapach rosołu w sobotni dzień, jakieś ciasto do kawy…

Widząc zmieszanie na twarzy Pani Kasi i lekką konsternację , niezwłocznie podałem jakąś horrendalną cenę jaką jestem gotów zapłacić za usługę, wraz z kartą kredytową na drobne wydatki i kluczyki do Yariski po mojej eks .

Panu potrzebna żona, nie sprzątaczka Panie Leosiu….i gdy już traciłem nadzieję na umyte podłogi, odkurzone meble , wyprane i poukładane w szafie równiutko koszule ,skarpety ułożone w ruloniki i o dziwo do pary…

Dobrze ! . Ale pod warunkiem że odbędzie się to na moich zasadach i warunkach !! Żeby to wszystko nadawało się do zamieszkania potrzeba, pomalować ściany, zmienić te koszmarne firanki i zasłony i wyrzucić te wszystkie kurzołapki - durnostojki zalegające meble i pianino.

Ależ Pani Kasiu to są moje skarby… rogi jelenia karpackiego upolowanego przez dziadka, budda z Analya i derwisz tańczący z Konya, porcelanowe szachy z Wenecji, malachitowy przycisk do papieru z Paryża, makatka z zamku Szerbrun , puchar za podrzędne zawody szachowe…i żadnej książki ani obrazu… nie pozwolę !!

Nagromadził pan tego kiczu jak straganiarz na odpuście w Kalwarii –zaśmiała się Pani Kasia.

Prawda była taka że kupując dom na wsi , zwoziłem z różnych stron mego bytowania przedmioty, które jakaś siła kazała mi je hołubić, nie za wartości materialne lecz silnie emocjonalne. Sądziłem że doskonałym azylem dla nich będzie domek w leśnej głuszy..z daleka od cywilizacji i wścibskich oczu.

Jestem tandetny, ale nie da się mnie kupić. Jak nie można kupić ode mnie tych gadżetów.
Nie chcę przetrwać w przedmiotach, ale chciałabym istnieć w Waszych myślach.
Chociaż na chwile….

Leoś 11-06-2023 rok

Romantyczne porno  

Mietek z Hiszpanem zakupili 1 litr wódki. Jesienny wieczór zachęcał swą dekadencją by spędzić go w jakiś cudowny sposób. Zrodziło się pytanie: „A gdzież to obalimy te dwie flaszki?”, ale w myśl zasady optymizmu – zaufaj życiu, a ono uniesie cię cudownie na swej fali – opatrzność zesłała przed lekko zszargane oblicza wędrowców-tułaczy Gienka, który widząc jeden litr ochoczo zaprosił na biesiadę w progi swego domostwa.

Człowiek płci żeńskiej „piękna Mary” stanowiła instytucję żony Gienka. Na stole znalazły się zwiędłe ogórki kiszone i kiełbasa zwyczajna na zakąskę. Za oknem tajemnica mroku, która o zgrozo udzieliła się Hiszpanowi. Wlazło to „coś” w mózg tegoż i wylazło oczami dając natarczywe, tajne sygnały Mary: „Pójdź do innej komnaty, będziem chędożyć”. Nadobna niewiasta jak w hipnozie posłuchała szaleństwa. Jak wszem wiadomo kobiety karmią się miłością i szaleństwem, to ostatnie czytaj jako pierwsze, i odwrotnie.

Mietek z Gienkiem toczyli zajadłą dyskusję, kto teraz pije, bowiem spożywanie odbywało się z jednej szklanki. Mietek argumentował: „Ty głupi chuju, widzisz na szkle kawałek kiełbasy? Ty żarłeś kiełbasę, więc teraz moja kolej. Ja zakąszałem ogórkiem.” Atmosfera stawała się napięta jak baranie jądra. Mietek z Gienkiem doszli do porozumienia, napił się jeden i drugi w ustalonej kolejności. Gienek krzyknął: „Hiszpan! Teraz ty pij!” i … nic. Gienek przerażony: „Gdzie oni są?”.

Wstał od stołu przewracając krzesło i wyszedł śladem „pięknej Mary”, otworzył drzwi do drugiego pokoju i w mroku ujrzał pulsujący okrągły księżyc w pełni, unoszący się i opadający. Wrzasnął: „Mietek, księżyc spadł z nieba, ratunku!” Z odsieczą przybył wezwany, w pokoju nie było światła. Tydzień temu rozbiła się żarówka, a jak się pije nie ma się czasu na nic. Gienek pognał do kuchni i wrócił z kiepsko świecącą latarką, poświecił na pulsujący księżyc. Na tym rzekomym „ciele niebieskim” widać było wyraźną bruzdę przebiegającą przez całość owalu. Mietek wybuchnął gromkim śmiechem: „Gienek, toż to żaden księżyc, nie martw się, to tylko dupa Hiszpana”.

Po tej analizie ugryzł się w język, gdyż pojawił się następny problem, którym Gienek się przeraził – niewierność „pięknej Mary”. Mietek zamilkł.

Pod Hiszpanem leżała żona Gienka, tenże zawzięcie kontynuował, Mietek wrócił do flaszek, a Gienek opadł zrezygnowany na podłogę przy ścianie i do rytmu z wznosząco- opadającym ruchem pośladków Hiszpana boleśnie powtarzał: „AJ, AJ, AJ, AJ”.

Hiszpan przyśpieszył czynności i gdy zbereźny mózg wydał komendę do skomplikowanego urządzenia w połowie ciała, już z ust Hiszpana wyleciało donośne: „AJ” i zlało się z przeciągłym „AJ” Gienka.

Mietek wychylił szklankę wódy własnoręcznie nalaną, wstał i westchnął: „AJ, to życie” i ruszył szlakiem upadających gwiazd w mrok ludzkich instynktów.

(pisownia oryginalna)

Leoś 08-05-2023 rok.

Mieszka ze mną od dawna,
czasem jest wesoła,
czasem się tylko uśmiecha
Niekiedy smutnieje i nie
chce się do mnie odzywać…
Ale zwykle nie trwa to długo.
Zdarza się też często,
ostatnio coraz częściej,
że nie mam dla niej czasu,
wędruje długo, mija ludzi
ogląda witryny sklepowe
i płaskorzeźby na kamienicach
zatrzymuje się koło kamiennej fontanny
Najbardziej lubi deszcz… 

Leos 06-06-2023

Rozpoczynam cykl Ballady z Siekierezady. Autentyczne opowieści bywalców w ciśnieńskiej knajpy Siekierezada. Kiedyś ostoja bieszczadników , ludzi przygody, uciekinierów z cywilizowanego światu i zwykłych pijaczków. Pozostawili po sobie różne zapiski , opowieści które przeszły do legendy Siekierezady. Dziś kultowe miejsce spotkań motocyklistów z całej Polski i Europy.

Boczek król walca

Niektórzy zaprzyjaźnieni bywalcy Siekierezady muszą poszukiwać pracy na emigracji w krajach ościennych bądź za górą Jabłońską w kierunku na północ. Jednym z nich jest „Boczek” który namotał sobie robote w Rzeszowie.
Dzieło to dedykuje wszystkim ,cierpiącym, że po trudach dnia codziennego nie mogą trafić do Siekierezady i wypłukać z siebie pył cierpienia.

       Oto Ja król walca

Zagniatam i ubijam czasoprzestrzeń

    Trzeba ją zakrzywić

       Też tak robie

  Pędzę swoim walcem

Przez nieistniejące autostrady

To ja – koszmar każdego premiera,

chuj z planem ! ja ubijam i ugniatam

 Zakrzywiam czasoprzestrzeń.

Po robocie spuszczam paliwo

   rope na piwo zamieniam

Taki sam cud w Kaanie Galicyjskiej.

     Kiedyś przysnąłem

i majstra po bęben wziołem

  Jak gazete s drugiej strony

Z asfaltu sztychuwkami go skrobaliśmy …

   (pisownia oryginalna)

Leos 01-06-2023 rok

Przyszła nieśmiała wolno stawiając kroki

z pierwszymi przebiśniegami w resztkach śniegu

ośmielona cieplejszym słońcem

zatańczyła z wiatrem na fiołkowych kobiercach

otworzyła płatki magnoliom

potem poubierała sady w zwiewne tiule

majową porą

poukładała kwiatowe raje w tęczowe witraże

wśród jaśminowych wzruszeń

zatęskniła do pierwszej miłości z gorącym spojrzeniem

delikatnym dotykiem i muśnięciem warg

na koniec w kusej sukience z mięty i rumianku

pożegnała dziewczęcy wstyd

czerwcową nocą

pachnącymi wiankami i liściem paproci

Kobieta 31-05-2023 rok