Impresje leosia, strona 14

Daj mi wiatru troszeczkę

Przynieś wody pędzącej po stokach

Schwytaj woni od świerków

Uszczknij szczytom chmurnego mleka

Zawędruj ze mną do krainy piękna

Daj  wolność myślom, wypuść ich sforę

Serce naucz oddychać cierpliwie

Słuchaj, jak trawa z codzienną pokorą

Tuli się ku kamieniom surowym

Nie pytaj – już umknęła chwila

Pozwól dłonie oprzeć o granie

Uśpij lęk, co nacieka na duszę

Patrz uszami, słuchaj oczyma

Jesteś żywa,może Ty ostatnia

Zawołaj  marzenia na szczytach

Pół nomadów szukających schronienia

Już osiadłych na wczoraj i zawsze

Teraz Ty – przysiądź dzisiaj

Zanieś innym prostotę bycia

Powiedz. Umiesz mówić, słuchać?

Już czas złowrogim mruganiem

Nasze ciała przygniótł powrotami wspomnień

Łzy rozzłościły fale

Kładąc do snu kamienie…

Leoś  11-01-2022 rok

Złe i podłe nastały nam czasy

Szlampa  w rządzie partaczy

Inflacja dusi biedę aż piszczy

Złodzieje na sejmowych schodach

Umykają  chyłkiem niczym hieny

Trwa igrzysko covidowej śmierci

Ćwierć obola teraz cena Charona

W hurcie taniej, urosły słupki

Afery się tłoczą i gonią na oślep

Nachapać , pogładzić kołdun tłusty

 Przyzwoity szukał Boga na granicy

„Patriota” w karetce przebił opony

Tępe zacięte twarze - nikt nie woła

Zamarzniętych, gwałconych dzieci

Dance macabre w Toruniu u kabasa

Pląsa ołtarz z tronem ulewa się kasa

Św. matka polka krzywo przysięga

Inną Polkę zabija sepsa  za młodu

Jest ofiarą zdeformowanego płodu

Minister bandyta sprzedaje nadzieje

Umierającym dzieciom niczym hiena

Nie ma kasy na terapie dziś i teraz

Woli płacić miliony za urojenia zera

Rockmen z tetrykiem kneblują media

Katarzyna Wielka jest twarzą ustawy

Z szopki push back dostali migranci

Zostały barany , wokół tępi policjanci

Gdy „dobrzy Polacy” zasiądą do wigilii

Może przyjdzie dygresja ,opamiętanie

Coście zrobili z tym krajem dranie…..!!!!

PS. Dla pozostałych normalnych Polaków niech te święta będą nadzieją że zło zawsze mija nawet gdy to oślizgła ,złośliwa i ohydna najdłuższa żmija.

Normalnych Zdrowych Świąt i dużo lepszego Nowego Roku.

Leoś  20-12-2022 roku

Rok temu wszedłem na czat polfanu z mieszanymi uczuciami, bowiem jak mówi stare porzekadło nie wchodzi się do tej samej rzeki dwa razy. Jako że zawsze byłem niepokorny i ciekawy postanowiłem spróbować ,tym bardziej że pandemia spowodowała kolejne perturbacje w mym życiu .Zacząłem pracować zdalnie co wymusiło mój izolacjonizm i pogłębiło samotność. W tamtym czasie Covid-19 skazał mnie na więzienie domowe, odciął od miasta , od firmy, od ludzi.

Postanowiłem odkurzyć dawno pozamykane, archiwa czatowo-blogowe. Niestety gdzieś zniknęły na bezkresnych stepach netu, rozmyły się wspomnienia . Nie było to proste i gdybym wiedział co mnie może tu czekać ,zapewne uciekłbym stąd gdzie pieprz rośnie.

Po paru dniach na czacie Polfanu ,zauważyłem spore zmiany w stylistyce i narracji czatu, zaginęły zdania podrzędnie złożone , merytoryczne dyskusje, wysublimowana gra słów. Zastąpiły je idiokonki,  gify i  skrótowy slang słów zrozumiały tylko stałym bywalcom czatu. Język stał się prostacki by nie napisać knajacki, bez polotu , fantazji i chociażby stwarzający pozory przyzwoitości. Jako że pisałem inaczej odpowiedziano mi hejtem (Pinda , administracja , ) zaczęto mnie banować i nazwano mnie nudziarzem i płaczkiem.

W desperacji założyłem blog poświęcony sprawom czatowym, mając nadzieję że opisywanie czatu w tzw. „krzywym zwierciadle” przyniesie refleksje i trochę zdystansowania ,może dyskusji..

Niestety zostałem ponownie okrzyknięty „wrednym plotkarzem i chamem  (Nieta i koleżanki)

Zmieniłem trochę formułę blogu , i tu, poza paroma wyjątkami nie zainteresowałem nim „zasiedziałych świętych matron czatowych” .

Chociaż blog w statystykach był popularny z dużą ilością odwiedzających , lecz nie było komentarzy, zainteresowania ,polemiki . Tak naprawdę był obojętny i martwy . Poczułem się jak clown w cyrku albo prostytutka która eksponuje swoje wdzięki przy obojętnych ,wiecznie niezadowolonych oglądaczach. A mogło to być naprawdę fajne forum czatowe, gdzie każdy mógł zamieścić notkę, swoje pasje, prace twórcze, wyeksponować hobby , opisać  je  etc.etc.

Jak wszystko się kończy tak i projekt tego blogu wyczerpał swój przekaz . Wszystko się zmienia, czasy są dynamiczne ,teraz królują youtuberzy, liczy się obraz, akcja, dynamika .Nie ma już miejsca na refleksje i  wspominki starego dziadka , na zapyziałym blogu w starej formie przekazu wirtualnego.

Dziękuję Unie która mnie wspomagała i Sylwii ,która odważyła się wystawić swoje prace oraz kresce za post o relacjach damsko-męskich. Dziękuję Bukowej za merytoryczne komentarze i wszystkim którzy tu bywali.

                           ********

Na koniec by rozwiać wszelkie wątpliwości i pytania;

- nie jestem kobietą

- nie jestem homoseksualistą

- nie jestem zboczonym skurwysynem

- nie szukam kobiet w necie

- nie jestem pierdolonym lewakiem

Za to mogę być dla innych – hologramem, fikcją, mitem, jaszczurem z innej planety ,chamem , skurwysynem ,promiskuitą oralnie upośledzonym, dzbanem, płaczkiem, gadem oślizgłym i chujem pierdolonym. :))

Leoś   13-12-2021

Wczoraj zapukał do mnie dziad. Taki starodawny ,w dwóch płaszczach poniżej kolan , z brodą i włosami w nieładzie i zabłoconych dziurawych trzewikach. Już miałem go spławić jakimś datkiem pieniężnym lecz nagle przypomniałem sobie jedną z zasad najwyższych babki Milki –„ dziada należy przyjąć w domu, najpierw pomodlić się z nim ,nakarmić i napoić  ,dać  pół chleba, pół połcia słoniny , parę groszy i zamówić u niego kilka intencji „  bowiem jak twierdziła babka Milka dziad to wysłannik Boga co wędruje wśród ludzi by zobaczył kto jest dobry i pracowity a kto diabeł wcielony ,pijak i utracjusz.

Jako że należę do tych drugich , żeby uratować resztki reputacji przed dziadem , zaprosiłem Go szerokim gościnnym gestem  do  domu .

Tu se siadne  na ganku – powiedział dziad – nie chce Ci zapchlić  domu i zwalił się na wiklinowy bujany fotel. Ożesz kurwa !! luksusy - mamrotał pod nosem i zaczął się bujać. Po chwili ku mej rozpaczy zasnął .

Poszedłem do kuchni zaparzyć herbatę i zrobić coś do żarcia. Odłamałem kawał kiełbasy i położyłem na sporej kromce chleba. Gdy wchodziłem na ganek dziad się ocknął, zatrzepał kudłatym łbem i popatrzył na mnie z ciekawością , acz i z pewną dozą nieufności.

Proszę niech się herbaty napije i zje coś położyłem na taborecie tackę z darami przed wysłannikiem Boga…

Ty chyba nie tutejszy ? - zapytał dziad

Trzy lata temu kupiłem ten dom , trochę wyremontowałem i  czasem tu mieszkam . Usiadłem naprzeciw dziada . Nie czułem się komfortowo, raczej byłem przy nim jak sztubak , no i te wspomnienie o pchłach . Zaczęło mnie wszystko swiędzieć  jakby wszystkie przeszły od dziada na mnie. Patrzył na mnie przenikliwie , na żarcie nawet nie popatrzył.

Masz papierosa ? może jakieś piwo ? – zapytał dziad

Nie palę , ale mogę Ci jointa skręcić  i jakieś piwo mam – ale mam pytanie ? Kim jesteś i czemu zawdzięczam tą wizytę ?

Jestem dendrologiem , mieszkam w lesie . Czasem schodzę na wieś , paczkę nadać ,kupić trochę tytoniu i bibułek , niestety dziś sklep zamknięty i muszę przeczekać do jutra.

Zaproponowałem nocleg ,na który po długiej namowie przystał. Wziął prysznic, przyciął brodę .Jako że był mojej postury,  dałem mu  ubranie i gumofilce. Patrzył na mnie z zaciekawieniem i jakąś dziwną manierą dziękował , jakby przyjmowanie gościny go krępowało.

Przyniosłem butelkę wódki i dwa jointy.  Liczyłem na rozmowę lecz mój gość przysypiał na bujanym fotelu , więc go przykryłem kocem . Rano fotel był pusty . Nawet sunia Lorka nie szczekała , która przychodzi do mnie na poranną miskę .Leżała spokojnie  z pyszczkiem między łapkami , w bujanym fotelu i obserwowała mnie z nudną manierą.

                                                                                               ********

Zapewne większość dziwnych ludzi spotykanych w Bieszczadach ma swoje imiona i nazwiska, własną osobowość i swoje curriculum vitae. Istnieje jednak niewielki odsetek spotykanych czasem osobników,  które wymykają się z racjonalnych granic pojmowania  ziemskiego istnienia.  Ich byt w krainie lasów okrytych mgłami ,pełnymi uroczysk i niezdobytych ostępów jest tak irracjonalny i eteryczny , że wydają się duchami przemierzającymi krainę z pogranicza magii i snów… /fragment powieści Leosia "Budryk" /

                                                               ********

 Projekcja wytwarza postrzeganie. Świat, który widzisz, nie jest niczym więcej, jak tylko tym, co mu dałeś. Lecz chociaż nie jest niczym więcej, nie jest też niczym mniej. Dlatego też dla ciebie jest on ważny. Jest on świadectwem stanu twego umysłu – zewnętrznym obrazem wewnętrznego stanu. Jak człowiek myśli, tak postrzega. Dlatego nie staraj się zmienić świata, lecz zmień swe myślenie o świecie. Postrzeganie jest wynikiem, a nie przyczyną. I właśnie dlatego hierarchia trudności w cudach jest bez znaczenia. Dzięki prawdziwemu widzeniu zobaczysz wszystko jako uzdrowione i święte. Jeśli nie spojrzysz w ten sposób, nie zobaczysz niczego, co miałoby znaczenie. A gdzie nie ma znaczenia, tam jest chaos. (Kurs Cudów, Rozdział 21, Wprowadzenie)

Leoś 22-11-2021 rok

Tak gdzieś w połowie listopada

Melancholia dziwna mnie dopada

Notes gruby wyciągam z szuflady

Gdzie z kobietami zapisane układy

Pęka lód w szklance pełnej whyski

Ogień z kominka śle czarowne błyski

Piję rudą na myszach małymi  łyczkami

Otwieram notes  ze wspomnieniami

Najpierw mała blondyneczka Ania

Pierwsza uczyła mnie kochania

W małym namiocie  nad Soliną

Straciłem cnotę z tą dziewczyną

Potem była Sonia bardzo młoda

Boże jak ona cudnie robiła loda

Była drobna ,śliczna ,taka kochana

Niczym święta stale na kolanach

U ciotki na wsi poznałem Celinę

Cud ,miód , dziarską dziewczynę

Nad rzeką ,na traktorze, na sianie

Lubiła szybkie ostre ruchanie

Następnie była pyzata Dorota

Chuja dotąd nie widziała, cnota

Najpierw rączką mnie zadowalała

I chociaż płakała cnotę mi oddała

Ela perwera lateksowe body

Pejcze ,kagańce zero swobody

Długo na lanie dupy się godziłem

Zanim Ją okiełznałem i zdobyłem

Krejzi  Halina pani notariuszka

Ta z kolei nie uznawała łózka

Na biurku , fotelu, dywanie

Ostre odchodziło dmuchanie

Grażynę poznałem w szpitalu

Zaczęła pewnej nocy od oralu

Nocne dyżury mężatka  brała

I na cito swobodnie mnie ujeżdżała

Weronika przyszła na staż do biura

Garsonka ,pończochy, szpilki, fryzura

Pracę w biurze świetnie zorganizowała

Na sjestę po lanczu pod biurkiem klękała

Aga, Ola, Sandra i Renia to moje eks

Wszystkie jak jedna uwielbiały seks

Lecz bardziej ceniły luksus i pieniądze

Takie  były tych harpii niecne  żądze

I osuszyłem butelkę w zmysłowym locie

Notes zamknąłem, poukładałem focie

W krucyfiks oczy me błagalnie wbite

Boże drogi !! daj mi chociaż jedną normalną kobite…..

                                                                 ************

Czasem gdy panna nader gorliwa i chce nas na siłę uszczęśliwić wpycha penisa sobie do przełyku . Zaczyna się dusić , słychać charkot i rzężenie . Ta „miłosna muzyka” powoduje u mnie wyrzut sumienia ,zamiast spermy i wycofuję się z tego spektaklu z filmów porno zapożyczonego, a Ona zdziwiona zapyta – dlaczego?  Nie chciałeś skończyć w ustach ?

/ Z erotycznego notesu  Leosia /

Leos  17-11-2021