Dygresje czatowe, strona 7

 Czat to miejsce bardzo specyficzne, nawet w wirtualnym świecie. Dla jednych zupełnie niewciągające, dla innych zaś pułapka, w którą łatwo można wpaść i się zapętlić. Tak jak powiedzmy alkohol. Może to nie całkiem równoległy przykład, bo alkoholu próbował prawie każdy dorosły człowiek, ale lepszego odniesienia nie mam pod ręką. Jednym czat wcale nie smakuje, wielu w ogóle go nie próbowało, ale pewna część ludzi się od niego uzależnia. Oczywiście tak jak alkoholik, osoba uzależniona od czata zawsze będzie twierdzić, że dla niej to tylko rozrywka, że w każdej chwili może z tym skończyć. Ludzie tacy właśnie często siedzą na czacie, narzekając na nudę, wyrażając swój nastrój głośnym ziewaniem. Ludzie uzależnieni i posiadający niska samoocenę maja też zwyczaj wielokrotnego wchodzenia na czat, ze spora częstotliwością. Powitania i pożegnania są często dla nich jedynym sposobem na zwrócenie na siebie uwagi innych.

                                          *

Znam gagatka,  takiego operatora pokoju czatowego który pewną formą luzactwa moderuje pokój. On twierdzi, że jest ponad czatem, zdystansowany. Bystry obserwator dostrzeże jednak w jego specyficznym luziku - krzyk, krzyk zrozpaczonego, który pisząc i wstawiając śmieszne ikonki  mówi: zauważcie mnie, polubcie, pokochajcie! Ja jestem taki fajny luzak!. Niby spokojny, pozornie nieobecny, a gotów jest posunąć się do całkowitej inwigilacji  osoby, która powiedziała mu kilka słów na czacie, słów które musiały go zaboleć. Czyli tropieniem wpisów Leosia. Do tego paradoksalnie, ów moderator uważa mnie za osobę niezbyt rozgarniętą i niewartą uwagi. Skutkuje to konfliktem pomiędzy rzeczonymi. Gagatek ponadto ubzdurał sobie że może sterować moimi wpisami ,szczególnie podczas obecności swoich zwierzchników w pokoju . Skutkuje to banami i kiksami dla Leosia , a dumny gagatek czuje się dowartościowany i radośnie spogląda na  swoich szefów ,którzy z uśmiechem przytakują gifkami.

                                          *

Wczoraj na czacie przetoczyła się burzliwa dyskusja paschalna . W roli głównej wystąpiła Asia_ naczelna dewotka a zarazem bigotka czatowa. Owa Asia_ z racji swoich ultrakatolickich , ortodoksyjnych poglądów , jest niedowartościowana w życiu czatowym (i zapewne realnym). Posiada natomiast silny imperatyw przynależności do grupy faszyzujących katolickich ekstremistów (np.chwiej, RIP, pl, ) Asia_na wzór dziewicy orleańskiej  prowadzi te zastępy idiotów wymachujących flagami  na bój z zastępami innowierców , bezbożników , lewaków i innego taładajstwa  czatowego. Asia_ w płomiennym przemówieniu w obronie wiary i ukochanych książąt kościoła nazwała oponentów mianem „materiału budowlanego” . Zaiste piękna i szlachetna postawa przykładnej katoliczki w święto paschy.

Leos  30-03 -2021 r.

Chłodny wiatr od kilku dni ciągnął wyschnięte burzany z bezkresnych stepów Wirtulandii . Skończyła  się netowa zima , przyszła licha pandemiczna wiosna, pora wygłodniałych trolli i spamerów. Obumarłe blogi i czaty straszą skamieniałymi frazesami, opatrzoną kiczowatością jałowej brzydoty. To co miało inspirować, teraz drażni, tak znienawidzoną niezmiennością. Wszystko to sprawia że netowi ochłapożercy skupieni w ciasnych enklawach wzajemnych adoracji ,stają sie apatyczni, brzydcy i toksyczni . Diabły ,anioły , dziewice i wiedźmy zaklęte w maskach avatorów nie kryją kazirodczych skurwionych myśli, które niczym robaki pełzają po komentach czatowej lichoty. W zaklętym kręgu czatów skarlałe demony , podrygują w niekończącym tańcu ignorancji i niemocy. Intelektualna pustynia czatu wygenerowała mnóstwo bezrozumnych potworów – strażników, rozszarpujących każdy przejaw wolnej nieskrępowanej myśli. Tańcz userze i pląsaj  w tym korowodzie błaznów na skraj przepaści w kanionie wisielców.

Leoś wzdrygnął się z niesmakiem zamykając laptopa. Nalał sobie szklaneczkę whyski .Cichy trzask pękającego lodu daje ukojenie a zimne krople na szkle łagodnie pieszczą opuszki palców. Złocisty płyn wlewa się w trzewia roznosząc słodki relaks zawieszonego niebytu. Myśli łagodnieją i prostują zmysłową poprawność. Wyciszyć się, uciec w spokojny relaks po fizycznej pracy ,którą tak lubi .Leoś sięga po książkę. Kiedyś uwielbiał zatapiać się z Borgesem w sterowalny literacki sen. Jesieninem wędrować wśród pól szerokich i dziewczyn strojnych kolorami pór roku...

Z tomiku wysunęła się kartka papieru . Leoś uśmiechnął się....

Gdyby zamknąć w dłoniach życie i wyszeptać ciche zaklęcia ?

To co potem i jak? Spełnią się nasze upragnione chcenia?

A wejść w kobietę i coś w niej spieprzyć słowem? To potem jak?

Już zawsze z miłością na opak?

A może zostać mormonem i z naturą bym mógł? To co?

Kochał by mnie zazdrosny staruszek Bóg?

A pokazać ludziom swe małe mądrości To jak?

Zaśmiałby się w głos głupcami cały świat?

Gdybym umiał stworzyć kilka pięknych dusz ? To co potem ?

Oddałbym je wam z powrotem??...

Leoś wstał z fotela , podszedł do okna. Nie wiem ! Naprawdę nie wiem , mimo że minęło sporo czasu , nie umiał sobie odpowiedzieć na te i inne pytania. A może to wszystko nieważne?

Leoś  29-03-2021

Słoń i mysz

"Na wysokich szczytach pychy nie utrzyma się woda mądrości."

Dawno temu niedaleko rzeki i pewnej wsi mieszkał wielki słoń. Nad samym brzegiem tej rzeki żyła w norce mysz. Słoń miał brzydki zwyczaj, że ilekroć pił z owej rzeki wodę, zawsze na koniec pozostałą w trąbie wodą parskał na mysią norę i za każdym razem zalewał ją. Mysz musiała się trudzić, aby odbudować zalane korytarze swego domu.

. Pewnego dnia, kiedy słoń znów złośliwie zrujnował jej mieszkanie, wybiegła z norki, ociekająca wodą i oblepiona mokra ziemią, i zapiszczała:

– Jeśli jeszcze raz tak podle się zachowasz, wypowiem tobie, wielka góro mięsa, wojnę. Pożałujesz!

Słoń zaśmiał się i zatrąbił:  

– Wojnę. Ona chce mi wydać wojnę. Słyszeliście, wojnę, ha, ha, ha!

Mysz pobiegła do wsi.

Przed każdym domem piszczała:

– Jutro wydaję wojnę słoniowi. Dość tego barbarzyństwa. Będzie to sroga wojna. Ludzie! Opuście jutro swe domy, abyście nie doznali szkody w czasie jej trwania. Schrońcie się w sąsiedniej wsi.

Bogaci mieszkańcy zignorowali ostrzeżenia.

– Cóż może biedna myszka zrobić słoniowi? – pytali.

Biedacy jednak mówili:

– Zdesperowany biedak i maluczki też może być groźny. Lepiej schrońmy się u sąsiadów, w pobliskiej wsi, na czas tej wojny.

Tak tez zrobili. Zabrali swój skromny dobytek oraz gromadki dzieci i wczesnym rankiem opuścili wieś. Następnego dnia powtórzyła się niegodziwość słonia. Kiedy tylko napił się dość wody, resztką oblał norkę myszy, śmiejąc się przy tym złośliwie. Mała myszka była jednak już przygotowana na takie zachowanie.

Czym prędzej podskoczyła i wlazła słoniowi do trąby. Tam pobiegła do góry i spowodowała, że jej pazurki zaczęły okropnie drażnić nos wielkiego zwierza. Prychał i kichał, ale mysz trzymała się w środku mocno. Wreszcie olbrzym wpadł w szał.

Zaczął biegać dookoła. Pobiegł do wsi, rozwalał drewniane chaty, ocierał się o drzewa, chcąc wyrzucić mysz z nosa. Zmęczył się okropnie, poranił o skały, wreszcie upadł i zdechł.

Myszka spokojnie opuściła jego trąbę i ze smutkiem oglądała ślady zniszczenia w wiosce. Zginęło wielu spośród tych, co nie opuścili zawczasu domu. Każda wojna może być niebezpieczna, nawet olbrzymiego słonia ze zdesperowaną myszką.

Leoś 26-03-2021

/ bajka mongolska/  - inspirowana niewiarygodną pychą i chamstwem operatora pokoju czatowego w godzinach nocnych dnia 20-03-2021 roku .

Już czwarty dzień wiał gorący wiatr od Doliny Wisielców. Niósł ze sobą chmury spamu który bezlitośnie wciskał się w każdy kąt i zaułek Trollbaru. Z wiatrem zwanym Ciepłym Tchnieniem Netowej Wiosny żeglowali różnej maści blogowe indywidua , łotrzyki i cyber alfonsi ze swoimi kolorowymi czatowymi dziwkami, wracając z zimowych wojaży po Wirtulandi.

Trollbar stanowił swoiste rozdroże . Jedni udawali się na północ, do swych luksusowych blogów w bogatych dzielnicach miast. Inni wracali na biedne południe do brudnych i zaspamowanych e-slamsów ,zapijając w barze swoje nijakie i jałowe życie.

Zdarzało się że przy jednym stoliku popijali piwo magnat blogowy i zwykły user czatowy. Bolgerzy gardzą czatowym barachłem . Są wyższą kastą w necie. Nie lubią tych rolazłych cip, którzy smęcą na czacie puszczając idiokonki i ciumki do swych pożal się boże księżniczek, zamiast pisać blogi o swym zasranym życiu.

Leoś z lekkim uśmiechem podał następne piwo do stolika ,przy którym trwała ożywiona dyskusja;

– wiesz ta kreatura , wchodzi na naszego czata pod tyldami oraz na inne czaty, następnie paniom, które umieściły w naszej galerii swoje zdjęcia proponuje wyuzdany sex, sugerując iż „są puszczalskie” ponieważ umieściły swe fotki w necie. Ta kreatura chodzi również po innych czatach i rozsyła linki do fotek Pan z naszej galerii, twierdząc iż są kurwami – łamiącym głosem skarżył się łysy user.

– każda kobieta, która wiesza swe fotki publicznie jest gotowa na przygodny seks, taka jest prawda. Każda fota mówi przeleć mnie. Choćby podświadomie – uciął krótko przystojny bloger.

W tym czasie na parking baru podjechała starym odkrytym wanem grupa czaterów . Ich południowe e-slamsowe pochodzenie zdradzały głośne chichoty i piski podekscytowanych panienek i przywołujący je do porządku rubaszny głos ich alfonsa . Na antenie wana łopotała smagana wiatrem flaga z napisem RIP

Leoś wiedział ze coś niedobrego wisi w dusznym powietrzu speluny. Nagle wahadłowe drzwi się gwałtownie rozwarły i  rozwydrzony tłum wtargnął do baru. Goście z niesmakiem zaczęli w pośpiechu opuszczać salon baru .Leoś nasunął kapelusz głęboko na oczy..

Barman – lekko ciepłe mleko z dodatkiem likieru miętowego – rzucił alfons ubrany w czerwone lateksowe spodnie ,kwiecistą koszulę i melonik. Na szyi dyndał mu ogromny tombakowy łańcuch podtrzymujący  znak swasty ONRu

Na palcach błyszczały  polerowane sygnety. Alfons wyglądał jak don basyl z romskiej rewii która jesienią zajeżdżała taborem do trollbaru.

Jednak Leoś wiedział kim jest właściciel tych panienek i precjozów na szyi i palcach. To był Grande Mister Czatu , Szef struktur „dobrej zmiany znany” w środowisku czatersko- spamerskim  zwany RIP Wielbiły go starsze Panie w moherowych beretach.

RIP  łapczywie opróżniał kubek z kozim mlekiem rozlewając biały tłusty płyn po spierzchniętych wargach i wydatnej dolnej żuchwie.

Taaa – tego mi było potrzeba – po mleku kurwa czuję że ogarnia mnie żywioł ognia i wody…

Może zapiszą cię do  i będziesz miał kosmiczną cybersiłę – zachichotała jedna z kolorowych panienek RIPa , lecz natychmiast spokorniała czując na sobie chłodne spojrzenie szefa.

Nie po to cię odbijałem z rąk tego szubrawca Leosia byś teraz robiła jakieś aluzje i dawała temu świniopasowi powód do domysłów.

Wysłać w kosmos wszystkich Leosiów  134 razy…pisnęła nieśmiało.

Tak jest!! – przytaknął RIP – po czym uniósł wzrok wysoko ponad górne rzędy flaszek baru i głosem natchnionym cicho wycedził;

Ten szubrawiec i lewak czterym znów panoszy się na czacie, mimo iż

Zastosowałem prowokację z oskarżeniem o zdefraudowanie pieniędzy patronów.

Nastała głęboka cisza .Oto RIP namaścił słowem kolorowe panienki ,które teraz zamilkły trawiąc w niemym zachwycie słowa szefa .I jeszcze zapewne długo by pozostawały w tym natchnionym stanie gdyby RIP znów nie przemówił –

Ogólnie rzecz ujmując, dzień był męczący. Od tego ciągłego zmagania się z lewakami na czacie. Od bana czteryma . Nie mogę zebrać myśli, uciekają przede mną, są skupione przy jebiących bebechach i ciężkiej głowie. Gorzko mi w ustach, od ilości koziego mleka, które dziś wypiłem i skrętów które wypaliłem. Nic nie będzie z dzisiejszego seksu, lepiej pójdę spać – nic tu po mnie. Wkurwiacie mnie baby, jak cholera„.

O!. Strach się bać. To ja też chyba pójdę spać, chyba -zaszczebiotała zawiedziona kolorowa panienka Asia

Ja tam się go nie boję… to tylko kwestia czasu a będzie mój. Już 98 razy rozmawiał ze mną na komunikatorze – rozmarzyła się szara mysz

Może podstawić mu tubę z sodą bo wydaje się że nasz wódz ukochany ma problem gastryczny – martwiła się Asia

Leoś zaśmiał się szyderczo pod głęboko nasuniętym na oczy kapeluszem. On już wiedział po czym RIPa  jebią te bebechy…

Bardzo uprzejmie proszę o nie wykorzystywanie wiedzy zawartej w moich postach, do czynów przynoszących szkodę innym ludziom, wnoszących zamęt i dezorientację osób niewinnych (maluczkich), bo biada tym co gorszą maluczkich.

Leoś  14.03.2021

***** ***

"~ Leos - dlaczego po raz kolejny założyłaś mi knebel  ?

~ grey - za wulgaryzmy zapisane w gwiazdach. "

Pani Grey otworzyła znużone snem oczęta i spojrzała z politowaniem na leżące tuż obok niej owłosione ciało. Odwróciła głowę i łzy zaczęły nabiegać do jej powiek i spływały długimi rzęsami niszcząc resztki makijażu. Pomyślała o Leosiu, i westchnęła cicho i głośny szloch przebiegł po sypialni. Znów Go wczoraj zakneblowała.

Panią Grey targały sprzeczne uczucia, bardzo go lubiła, lecz jej wysublimowane poczucie piękna i estetyki buntowało się ,nie mogąc znieść wizerunku jej ukochanego. Stoczyła wewnętrzną walkę suto zapijając alkoholem ,tak minął jej wczorajszy dzień i postrzępione w pamięci obrazy nocy.

Czuła się podle ,spierzchnięte wargi i potargana koszula nocna były świadectwem  desperacji jakiej się dopuściła tej nocy uwalniając całą złość na Leosia, a wypity alkohol dopełnij dzieła.

Przez białe, sztywne żaluzje sypialni wciskało się słońce, a maszyna budząca piszczała i śpiewała. Pani Grey  poruszyła jego nosem , wyłączając denerwujące piski.

Mężczyzna zacharkotał  i pierdnął.

- Jak mogłam przespać się z czymś takim – mruknęła Pani Grey - patrząc na wystające z karku mężczyzny druty. Kark był także owłosiony i pulsował.

Pewnego dnia wybuchnie – pomyślała – może w trakcie stosunku!

- Zrób śniadanie – powiedział mężczyzna . Zaczął się odwracać , więc nie czekając dłużej Pani Grey– wyłączyła zasilanie.

Mężczyzna zadrgał i znieruchomiał. Przez chwilę patrzyła na niego po czym chwyciła za teleofon. Marszcząc brwi , nacisnęła guziki 876-343 . Zabrzęczało.

Tak? – w smartfonie ukazała się twarz Chińczyka.

Pani Grey postukała ze złością palcem w obraz smartfonu…

- Co mi przysłaliście? - spytała. Chińczyk nie uśmiechał się,

 Zamówiłam -wibrator - dodała  - Dostałam owłosionego wibratora z dodatkami androicznymi. W dodatku, zaczął się rządzić. Chciał...

- Mamy skan pani mózgu - przerwał Chińczyk. - Firma jest zarejestrowana jako " Spełniacz Pragnień ". Pani pragnieniem było……

Moim pragnieniem było otrzymać wysokiego przystojnego bruneta z niebieskimi oczami i bujną czupryną !!! – krzyczała Pani Grey do wideofonu.

- Pani się myli. Skaner wysondował pani podświadomość. Chciała pani owłosionego szowinistę z małym, ale z grubym członkiem, miał też stękać w trakcie stosunku seksualnego. Miał mieć ponad czterdzieści lat, a w trakcie wytrysku zakwiczeć jak świnia.

- Żadne mechaniczne gówno nie będzie mną rządzić - zasyczała Pani Grey . Chińczyk udał zmartwienie.

 - Chciała pani, żeby przejął inicjatywę- kontynuował Chińczyk - firma już w trakcie Pani telefonu, bada podświadomość. To, co Pani zamówiła, nie ma znaczenia. Dostaje Pani to, czego Pani naprawdę pragnie. Proszę przeczytać naszą broszurę. Jeśli Pani sobie życzy, prześlemy Pani skan podświadomości..

 Zapraszamy Panią znowu, zawsze istnieje możliwość pomyłki. Żadnych kosztów.

- Pani Grey fuknęła. Chińczyk uśmiechnął się lubieżnie. ;);)

Leoś  02-03-2021