Komentarze: 0
Przyjmujemy z zasady lub własnej próżności że jesteśmy ludźmi mądrymi. Wszak lepiej jest być mądrym niż głupim. Lecz zaraz pojawia się pytanie jak odróżnić człowieka mądrego od głupca? Wydawać by się mogło, że człowiek mądry to taki, który przeczytał tysiące książek , zapamiętał miliony informacji lub zdobył takie czy inne stopnie naukowe. Tak jednak nie jest. Można wprowadzić do programu komputera miliardy jednostek informacji i komputer wcale nie stanie się przez to mądry. Można też zdobywać kolejne stopnie naukowe lub wspinać się po drabinie zaszczytów społecznych pozostając jednocześnie człowiekiem głupim. Z drugiej zaś strony spotyka się niekiedy prostych ludzi, którzy zdumiewają swoją mądrością. Mądrość nie sprowadza się więc do zwykłej wiedzy o faktach. Jest to raczej wiedza o tym, jakiego rodzaju fakty uznać należy za ważne, a jakie za błahe lub wręcz pozbawione wszelkiego znaczenia. I tu rzecz osobliwa. Okazuje się bowiem, że co się tyczy wiedzy o faktach, nie istnieje żadna istotna różnica pomiędzy człowiekiem mądrym a głupcem. „Każdy głupiec wie, że jest śmiertelny ale jest on głupcem dlatego, ponieważ nie zdaje sobie sprawy ze znaczenia tego faktu w jego życiu. I dopiero, gdy czuje, że śmierć jest blisko, to jak ów Iwan Ilicz ze znakomitego opowiadania Tołstoja „Śmierć Iwana Ilicza” zaczyna dokonywać obrachunków z samym sobą i odkrywa ze zdumieniem, że zmarnował swoje życie”. Każdy z nas wie, że przyjemność jest rzeczą godną pożądania, ale tylko niektórzy wiedzą, jakie przyjemności są godne wyboru i kiedy powinniśmy wybrać przyjemność, a kiedy z niej zrezygnować. Każdy z nas wie, że młodość trwa krótko, ale tylko niektórzy wiedzą dokładnie co to znaczy. Człowiek mądry nie jest więc mądry dlatego, że więcej wie o świecie niż inni. . Pewni ludzie mają predyspozycje do muzyki, malarstwa lub myślenia matematycznego, pewne osoby posiadają umiejętność rozpoznawania ważności faktów. Nie ma to nic wspólnego z inteligencją , bo można niezwykle inteligentnie dobierać skuteczne środki do złych celów. Można być człowiekiem inteligentnym, będąc jednocześnie całkowicie ślepym na to, co w życiu jest dobre i piękne. .
Jak wykazał przewrotnie Erazm z Rotterdamu w swej „Pochwale głupoty” nie wszystko, co uważa się powszechnie za mądrość jest w istocie mądrością i nie wszystko, co ludzie skłonni bywają uznawać za głupotę - jest naprawdę głupotą”.
Leoś 05-03-2021