Sprzeczka z żoną

Lojalnie mówię do żony:

"Małżonko, jestem wstawiony".

Odrzekła z pogardą: "Błazen!

Uważam, że jesteś pod gazem".

Mówię: "Przesady nie lubię.

Przysięgam ci, że mam w czubie".

Powiada: "Kłamiesz, kochany.

Twierdzę, że jesteś pijany".

Nie przeczę - mówię - żem hulał,

Lecz jam się tylko ululał".

Odrzekła: "Łżesz jak najęty.

Po prostu jesteś urżnięty".

"Ja - mówię - nic nie skłamałem;

Do prawdy, pałę zalałem".

"Kłamstwo - powiada - co krok!

Jesteś urżnięty w sztok".

"Oszczerstwo! - oświadczam z gestem

- Pijany jak bela jestem".

"Baranek - krzyczy - bez winy!

A kurzy mu się z czupryny".

Wyję: "Niech pani przestanie!

Ja jestem w nietrzeźwym stanie".

"Łżesz - mówi znów - jak najęty!

Trynknięty jesteś, trynknięty!"

"Nieprawda - ryknąłem na to

- Ja jestem pod dobrą datą!"

"Gadaj - powiada - do ściany,

Wiem dobrze: jesteś zalany!"

"Jędzo - szepnąłem - przestaniesz?

Ja - zryty jestem! Ty kłamiesz!"

Godzinę trwała ta sprzeczka,

Aż poszła na wódkę żoneczka.

A ja, by się nie dać ogłupić,

Także poszedłem się upić.

J. Tuwim

04-08-2022  Leoś