Uwaga!



Powyższa strona może zawierać treści erotyczne, wulgarne lub obraźliwe, przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich.

Czy jesteś osobą pełnoletnią i chcesz świadomie i dobrowolnie zapoznać się z treścią powyższej strony?




    Nie     - wybór tej opcji spowoduje opuszczenie strony.

Tak, ale chcę otrzymywać ostrzeżenia - wybór tej opcji spowoduje przejście do strony i kolejne ostrzeżenia w wypadku podobnych stron.

Tak, ale nie chcę otrzymywać ostrzeżeń - wybór tej opcji spowoduje zapamiętanie Twojej zgody dla innych stron i nie będziesz otrzymywać tego ostrzeżenia.

caesar 
lut 18 2025

Małe upadki


Komentarze: 3

 

 

 

sztuk

 

 

Czego szukam w życiu małej beznadziei
Pycha nienawiścią mieszana z błotem
Tupot bosych stóp co nic nie zmieni.
Co ślina przyniesie to dokoła plotę.

 

Jestem kłamliwą istotą pełną nienawiści
Bez granic w podłości w pajęczej sieci
I wszędzie oczekuje od lodu korzyści
I nikt mi nigdy nie okazał sprzeciw

 

Wśród życia kłamstw wzrosłem na potęgę,
W potędze się wszystko przez palce przelewa
Zapomniałam o drodze która daje szczęście
Bo z drogi gdzie fałsz, tam powrotu nie ma..

 

 

18-02-2025 r     Caesar

 

 

 

 

 

 

 

 

Cezar
23 lutego 2025, 20:51
Cebulaczek, bez_nicka gratuluję obu Paniom świetnego rozeznania w temacie i interpretacja znakomita. Nic dodać, nic ująć, wychowano mnie tak że zawsze trzeba trwać przy prawdzie, kto raz z tej drogi zboczy, już nigdy na drogę prawdy nie ma powrotu. Są tylko dwie drogi światłość lub ciemność. Kaczyzm i fanatyzm religijny to droga w której sam zakłamany stara się udowodnić jak wielkość wartości podnosi..niestety to jest droga upadku i ciemnogrodu. A w ciemno grodzie Rzym nigdy nie istniał, mimo swych przywar i wad
Bez_nicka
22 lutego 2025, 12:18
Obraz osoby jakby znajomy. Kłamstwa powtarzne wielkrotnie powodują, że sam głoszący zaczyna w nie wierzyć. I prawdą jest, że z drogi fałszu nie ma powrotu, obserwujemy to na codzień. Zwłaszcza po prawej stronie.
cebulaczek
22 lutego 2025, 11:58
To przejmująca refleksja nad ludzką naturą i wewnętrznymi zmaganiami. Poruszając temat kłamstwa, zarówno w kontekście osobistym, jak i społecznym przyznając się do własnych słabości i braku moralnych granic, co czyni go autentycznym i bliskim czytelnikowi. Ostatnia strofa, w której mówi o zapomnianej drodze do szczęścia, jest mocnym akcentem, który skłania do refleksji nad własnym życiem i wyborami. Styl pisania jest surowy, ale pełen emocji, co sprawia, że wiersz pozostaje w pamięci.

Dodaj komentarz