Jesień

Cicho po urwisku jałowcem schodziła

Czesząc grzywę jesień - rudawa kobyła.

 Ponad brzegu rzeki skłębione poszycie

Rozbrzmiewa jej podków granatowe bicie.

 Wiatr-zakonnik, idąc zalęknionym krokiem,

Miętosi listowie za drogi wyskokiem.

 I całuje krzak jarzębiny rozchwiany -

Niewidzialnego Chrystusa purpurowe rany.

 Sergiusz Jesienin.

Jesień przychodzi do mnie dymem z pól i zapachem mokrej trawy, maluje lasy rudawą pozłotą a przymglone strumienie światła wlewają się między smreki i buki, tworząc niesamowitą orgię leśnych barw . Migoczące światłocienie uroczysk sprawiają że znów stajemy się dziećmi i boimy się leśnych duszków które tam zamieszkują. Duszków dobrych i złośliwych które spotykam wędrując po lesie. Czasem z nimi rozmawiam , czasem się przekomarzam bowiem są kapryśne i nie chcą się dać sfotografować. Ten kto kocha las – wie o czym mówię.

Jesień to taka Pani co jednych raczy melancholią i przemijaniem a mnie ofiaruje cudny spektakl przyrody .

                                                                   ******

Czatoholik ma zepsuty komp i  czeka na przybycie informatyka, tak się rozgląda po chałupie nie wiedząc co robić i nagle jego wzrok pada na syna.

- Qrna! Józuś!  Aleś ty wyrósł!!

                                                     ****

Seks z kobietą jest jak rachunek w karcie kredytowej, ma odroczony termin płatności /by Leoś/.

Leoś  06-09-2021