Postacie czatowe - Kreska

Kreska jest zapisana w obrazie. Subtelna ,kobieca gra zmysłów. Cienką linią schodzi z obrazu i zakrada się do moich snów. Pojawia się jako postać ze smutnymi oczami ,w czerwonej sukience do kostek i zawsze boso, niczym tancerka flamenco. Kreska potrafi zmieszać jawę ze snem. Bywa że jest miłością ,bliskością i czułością ,a czasem przechodzi przez bramę za którą jest pokusa, grzech i rozpusta.  

Wieczorem zabieram Ją do parku, gdzie spacerujemy lub siedzimy na ławeczce. Wtedy zapala latarnie i maluje na brukowych ścieżkach uśmiechnięte buźki dzieciaków.  Czasem w  lunaparku  z wiatrówki  ustrzelę Jej  papierową różyczkę, którą natychmiast zamienia w zielonego motyla .Nieporadnie wzlatuje z Jej wyciągniętej dłoni jakby nie wierzył w daną mu wolność.

Gdy jest mi smutno jedziemy na przełęcz,  wąską dróżką leśną pełną błota i wykrotów. Karkołomna jazda we mgle i deszczu powoduje że Kreska splata ramiona i zastyga w dziwnej pozie jogina . Zamyka oczy. Obraz się wyostrza a aksamitne pastele delikatnie muskają gorące drgające powietrze nad polami i małymi ciemnozielonymi eskami wyznaczają obrzeża wszechobecnych lasów. Szaroniebieski dym z retortów ścieli się po szczytach smreków i łagodnie schodzi ku Osławicy. Obraz się wypełnia i jest kompletny.

Uśmiecham się , jak umiem , niewyraźnie, czując że Ona ma racje. Że to co czuję i chcę widzieć, jest wytworem półwariackiej  fantazji i Ona zniknie gdy wyjdę z samochodu i zanurzę się w normalnym życiu. Ale jestem przekonany że pozostawi we mnie jakiś cień, subtelnie tworzony maleńkimi kreseczkami nadziei.

Ars longa vita brevis…

Leoś  09-07-2022 rok