Otwieranie horyzontu

Kiedy Bóg narodził się we mnie

przyjęłam poważnie

z należną mu czcią

wyuczona formuł i zaklęć

w pierwszej białej sukience do ziemi

w irysach i wianku

kon-formowana

sformatowana

bierna

Kiedy Bóg umierał we mnie

spuścił głowę

powtarzał jak dawno temu:

Eli lama sabachtani

czułam litość

zapaliłam dla niego krzew Mojżesza

pochowałam z szacunkiem

w czarnej sukni do ziemi

z różą we włosach

wolna i samotna

rozkuta

pokuta

biedna

Kiedy rozważam i ważę w sobie

nie lekce

otwieram horyzont poza kres

zakres

porzucam

naga

radosna

czynna

autorka wiersza   defendo

Leoś  12-01-2021